شاید شما هم فکر کنید که استخوان، جسم سخت و انعطاف‌ناپذیری است که هیچ وقت تغییر نمی‌کند. اما حقیقت این است که استخوان در تمام مدت در حال تغییر شکل است: در مورد استخوانی که از دندانها پشتیبانی می‌کند، این موضوع می‌تواند هم مفید و هم مضر باشد. برای مثال، قابلیت انطباق استخوان فک به یک ارتودنتیست اجازه می‌دهد تا به وسیله بریس دندانها را جابجا کرده و در موقعیت بهتری قرار دهد. اما تغییرات این استخوان پس از از دست رفتن دندان در بزرگسالان می‌تواند عواقب وخیمی داشته باشد.
بازسازی استخوان برای ایمپلنت دندان یکی از اعمال جراحی عادی و متداول در حوزه جراحی دهان و دندان است. ما در کلینیک دندانپزشکی تهران، با استفاده از تکنیک‌های مدرن پیوند استخوان، به بازسازی استخوان‌های تحلیل رفته کمک می‌کنیم. ما می‌توانیم با روش پیوند استخوان از هر دو جنبه‌ی زیبای ظاهری و سلامت به شما کمک کنیم. این روش، با تقویت استخوان فک، جایگزینی مؤثرتر دندان و افزایش تکیه‌گاه اجزاء صورت را امکان‌پذیر می‌سازد.
عوارض از دست رفتن دندان
هنگامی که دندانها از دست می‌روند، استخوان اطراف آن‌ها شروع به تحلیل رفتن یا «بازجذب» می‌کند. ابتلا به بیماری‌های لثه نیز می‌تواند باعث تحلیل لثه و تحلیل رفتن استخوان پشتیبان دندانها شود. اگر به اندازه کافی دندان و استخوان اطراف آن‌ها را از دست بدهید، اجزاء صورتتان دچار افتادگی می‌شود، که این شما را پیرتر نشان می‌دهد.
کاربردهای پیوند استخوان
در دندانپزشکی از پیوند استخوان برای دستیابی به اهداف زیر استفاده می‌شود:
حفظ دندانها
هنگامی که شدت بیماری لثه باعث از دست رفتن استخوان می‌شود، دندانها شل شده و در معرض خطر از دست رفتن قرار می‌گیرند. در چنین وضعیتی می‌توان با بازسازی استخوان اطراف دندانها از طریق پیوند استخوان، دندانها را حفظ کرد؛ این کار تکیه‌گاه استخوانی بیشتری برای دندانها فراهم کرده و به حفظ آن‌ها کمک می‌کند.
کشیدن دندان
امروزه، قرار دادن پودر استخوان ایمپلنت در ساکت دندانها بعد از کشیدن آن‌ها به امری کاملاً عادی تبدیل شده است. این کار به شخص امکان می‌دهد تا بعدها در صورت تمایل بتواند دندان کشیده شده را با یک ایمپلنت جایگزین کند.
ایمپلنت‌های دندان
در این سیستم بهینه جایگزینی دندان، یک میله تیتانیومی کوچک که در استخوان فک قرار داده شده به یک روکش دندان که کاملاً شبیه به دندان واقعی است متصل می‌شود تا به این ترتیب یک دندان دائمی جای دندان از دست رفته قرار گیرد. استفاده موفقیت‌آمیز از ایمپلنت‌های دندانی نیازمند وجود چگالی و حجم خوبی از استخوان است. اگر استخوان فکتان تحلیل رفته است می‌توان با روشهای پیوند استخوان دندان، آن را به اندازه مورد نیاز برای یک ایمپلنت موفق بازسازی کرد.
انواع مواد پیوند استخوان
مواد پیوند استخوان مورد استفاده جهت حفظ یا بازسازی استخوان دندان برای کاشت ایمپلنت، را می‌توان از منابع مختلفی تأمین کرد. تمامی این مواد حاصل حجم وسیعی از تحقیقات علمی هستند. این مواد (به جز اتوگرافت‌ها (استخوان خود بیمار)، که به فرآوری نیاز ندارند) همگی فرآوری می‌شوند تا استفاده از آن‌ها خطری نداشته و احتمال پس زدن پیوند یا انتقال بیماری نیز از بین برود.
اتوگرافت‌ها
اتوگرافت به استخوانی گفته می‌شود که از یک قسمت از بدن برداشته شده و به جای دیگر آن پیوند زده می‌شود. این تنها نوع پیوند استخوان است که نیاز به جراحی دو ناحیه از بدن دارد: یکی قسمتی که از آن استخوان برداشته می‌شود و دیگری قسمتی استخوان در آن قرار داده می‌شود.
محل‌های برداشت استخوان عبارتند از:
- فک پایین. برداشت از این ناحیه به احتمال زیاد از چانه یا راموس (قسمت عقب فک پایین) صورت می‌گیرد.
- لگن یا درشت‌نی. اگر استخوان فک قابل برداشت نباشد، استخوان مورد نیاز را از لگن یا استخوان ساق (درشت‌نی) برمی‌داریم. البته، لگن منبع بهتری محسوب می‌شود زیرا از این ناحیه استخوان بیشتری می‌توان برداشت. مغز استخوان لگن و ساق، هر دو دارای سلول‌های تشکیل دهنده استخوان هستند. با این حال، برداشتن استخوان لگن مستلزم بستری شدن در بیمارستان و استفاده از بیهوشی است.
آلوگرافت
آلوگرافت استخوان به‌دست آمده از یک متوفی است که در آزمایشگاه فرآوری می‌شود. این استخوان از بانک بافت دریافت می‌شود.
در صورتی که مایل به برداشت استخوان از بدن خودتان نیستید، گزینه‌های مناسب دیگری برای این کار نیز وجود دارد. ما می‌توانیم از مواد تهیه شده از استخوان‌های افراد متوفی استفاده کنیم.
زنوگرافت
این مواد پیوندی از یک حیوان (معمولاً گاو) به دست می‌آیند. ما می‌توانیم از مواد تهیه شده از گاوها نیز استفاده کنیم.
آلوپلاست
این نوع مواد پیوند استخوان، مصنوعی هستند. از مواد مصنوعی نیز می‌توان برای پیوند استخوان استفاده کرد. همچنین، محصولات جدیدتری، مانند پروتئین مورفوژنتیک استخوانی-2 (BMP-2)، نیز ارائه شده است. BMP-2 برخی سلول‌های بدن را تحریک می‌کند تا بدون پیوند به استخوان تبدیل شوند. این پروتئین به‌طور طبیعی در بدن وجود دارد. مواد ترمیم دندان نیز با استفاده از فن‌آوری DNA ساخته می‌شوند. این پروتئین به اشکال مختلفی عرضه شده است که عبارتند از پودر، گرانول، خمیر و حتی ژل‌هایی که قابل تزریق با سوزن هستند.
افزایش حجم یا پیوند استخوان در کلینیک دندانپزشکی تهران
مشاوره
قبل از عمل، می‌بایست تحت یک سی‌تی‌اسکن با پرتو دهنده مخروطی قرار بگیرید که طی آن یک تصویر سه بعدی از بدنتان تهیه می‌شود.
روش کار
در اینجا با استفاده از داروی بی‌حسی موضعی ناحیه‌ای که پیوند استخوان نیاز دارد (ناحیه دریافت کننده) و ناحیه‌ای که استخوان از آن برداشته می‌شود (ناحیه اهدا کننده) هر دو بی‌حس می‌شوند.
در جایی از لثه که قرار است ایمپلنت انجام شود یک برش ایجاد می‌شود تا تعیین شود که به چقدر و نوع استخوان نیاز است.
اگر قرار است استخوان از چانه برداشته شود، جراح برای دسترسی به استخوان آن، برش را در ناحیه‌ای از لثه که در پایین دندان‌های جلویی پایین قرار دارد ایجاد می‌کند. سپس، یک قطعه از استخوان به همراه مغز آن، برداشته می‌شود. بسیاری از دندانپزشکان محل برداشت استخوان را با نوع دیگری از ماده پیوند استخوان پر می‌کنند.
قطعه استخوان برداشته شده از چانه با استفاده از پیچ‌های تیتانیومی در جای جدیدش محکم می‌شود. سپس مخلوطی از مغز استخوان خود بیمار و یک ماده پیوند استخوان دیگر در اطراف لبه‌های قطعه استخوان پیوند خورده قرار داده می‌شود. در پایان نیز، جراح یک لایه محافظ بروی محل پیوند قرار داده و برش را می‌بندد. از روش های جراحی کاشت ایمپلنت می توان به روش پانچ اشاره کرد.
بهبودی
از آنجا که برای دستیابی به استخوان دریافت کننده پیوند، در لثه‌تان یک برش ایجاد می‌شود، بعد از جراحی در محل درمان کمی احساس درد خواهید داشت. معمولاً، این درد را می‌توان با استفاده از مسکن‌ها و/یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و یخ درمانی مهار کرد.
معمولاً هرگونه ناراحتی بعد از عمل تنها یکی دو روز دوام دارد. سپس، در طول چند ماه آینده، بدن استخوان پیوندی را با استخوان خود جایگزین کرده و به این ترتیب کیفیت استخوان دوباره بهبود می‌یابد.
بهبود پیوند استخوان شش تا نه ماه طول می‌کشد که بعد از آن می‌توان ایمپلنت دندان را انجام داد. پیش از انجام ایمپلنت، پیچ‌های تیتانیومی مورد استفاده برای نگه‌داشتن استخوان پیوندی برداشته می‌شوند.
مراقبت‌های بعد از عمل
- بعد از عمل بازسازی استخوان به شما داروهای آنتی‌بیوتیک و مسکن، و یک دهان‌شویه آنتی‌باکتریال داده می‌شود.
- از شما خواسته می‌شود از برخی خوراکی‌ها اجتناب کنید.
- همچنین به شما گفته خواهد شد که چگونه می‌توانید از قرار دادن فشار بروی ناحیه در حال بهبودی جلوگیری کنید.
- اگر دندان مصنوعی دارید، تا بهبودی ناحیه درمان شده، که یک ماه یا بیشتر طول می‌کشد، نباید از آن‌ها استفاده کنید.
- اگر در نزدیکی محل بازسازی استخوان دندان طبیعی دارید، دندانپزشک برای محافظت از این ناحیه یک بریج متحرک موقتی یا دندان مصنوعی می‌سازد.
برچسب: کاشت دندان
